คุณยายกับเตาถ่าน

เช้าวันหนึ่งมีคุณยายใช้เตาถ่านทำกับข้าวควันคลุ้งขายอยู่ในย่านคนเดินชุกชุม

ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินผ่านมาเพราะเห็นไม่มีคนซื้อจึงไปสั่งข้าวกะเพราหมูไข่ดาวหนึ่งกล่อง

ระหว่างรอได้ถามคุณยายว่า “ขายดีมั้ยยาย”

ยายตอบว่า “ก็พอได้ แต่มันช้า ไฟไม่แรง ทำไม่ทัน คนไปร้านข้างๆกันหมด”

ชายหนุ่ม “ไม่ใช้เตาแก้สล่ะยาย เร็วกว่า แรงกว่า คุมความร้อนได้ มลภาวะน้อยกว่า ทั้งจากการเผาไม้มาทำฟืน กับตอนเผาในเตาถ่าน”

คุณยายตอบว่า “ไม่เอา กลัวถังแก้สระเบิด”

ชายหนุ่ม “…”

.

.

.

คำถามที่ได้คือ …

– อยากขายทันร้านข้างๆ ต้องใช้เตาแก้ส ถ้าไม่ใช้ก็ไม่ทัน อยากได้ผลผลิตของเตาแก้ส แต่ใช้เตาถ่าน ?

– ถ้าแก้สร้านข้างๆระเบิด คุณยายจะรอดรึเปล่า ?

– คนไทยพร่ำบ่นอยากพัฒนาเทียบเท่าเมกา ญี่ปุ่น ,กำลังผลิตพลังงานเพียงพอรึยัง ?

Shot of the month: ก.พ. 2554

เอ๊ะ รูปตึกธรรมดานี่มัน shot เด็ดตรงไหนว้า ไม่มีอะไรเด่น แถมไม่น่าสนใจ

shot ในที่นี้ไม่ได้หมายถึง รูปที่ยิงออกมา หากแต่หมายถึงกาลเวลา ณ ช่วงหนึ่งนี่สิ

ในคืนวันที่ 17 ก.พ. มีเพื่อนหน้าตาดีโทรศัพท์มาแล้วกล่าวว่า “ไปเล่นเพนท์บอลกัน”

เอาล่ะดิ ไอขี้เกียจมันก็ขี้เกียจ แต่ไม่เคยเล่นก็อยากลอง

คุยถ่วงเวลาคิดไปซะครึ่ง ชม.

มุมแดง

– เอ้ คนชวนเขาก็น่ารัก นานที 10ปีหน จะเอ่ยปากโทรมาชวน

มุมน้ำเงิน

– ไม่ค่อยชอบแนวออกกำลังแฮะ ขี้เกียจ ถ้าเดินเที่ยวถ่ายรูปชิวๆก็ว่าไปอย่าง

– ไปนี่ไปเป็นตัวประกอบการเดทแบบทริปทีลอซูไอนะป่าวหว่า ดูรายชื่อแนวร่วมแล้วชักเสียวๆ

– คนที่ไปด้วยนี่เขาไปเที่ยวกันบ่อยมาก ถ้าเราไปจะเป็นหมาหัวเน่าป่ะน้อ

ติ๊ก ๆๆๆๆๆ แก๊งงๆๆๆๆๆ!

มุมน้ำเงินชนะน๊อก ยก 7

จึงตอบไปว่า

“วันหยุดตื่นสายน่ะ ไปเล่นกันก่อนเลยละกัน เดี๋ยวตามไป”

แหม่ๆ ข้ออ้างก็ว่าดีเหมาะสม และเป็นธรรมชาติแล้วเชียว

วันรุ่งขึ้นที่บ้านชวนไปเที่ยวซาฟารี ปาร์ค

เออ น่าไปอยู่ไปก็ไปไปเลย ออกจากบ้าน 9 โมงเช้า

แต่ก่อนหน้านั้นแม่ไปเอาเนื้อที่ลืมไว้ในตู้เย็นก่อนเลยแวะไปที่ทำงาน

ระหว่างรอไม่มีอะไรทำเลยเอากล้องลงไปถ่ายรูปเล่น

แชะ!! (รูปที่เห็นข้างบนนั่นแหล่ะ)

ทันใดนั้น

“ปิ๊นๆ”

แนวร่วมคนหนึ่งขับรถผ่านมาพอดี

“อ้าว t ไปเล่นเพนท์บอลป่ะเนี่ย”

“แวะมาเอาของที่ k ลืมไว้”

กรรม อะไรมันจะคลาสสิคขนาดเน้

ไอที่บอกว่าขี้เกียจตื่น แต่ดันมาหลั่นล้าในที่ทำงานแต่เช้านี่มัน…

555 โดนงอนตามระเบียบ